Αντιγραφω απο την Κυριακατικη Ελευθεροτυπια τις δηλωσεις του γεν.γραμματεα της πρεσβειας των ΗΠΑ στην Ελλαδα (συγχωρεστε με που δεν ενθυμουμαι το ονομα του).
Λεει λοιπον ο καλος μας φιλος και συμμαχος (ετσι δεν τους λεμε τους Αμερικανους;;;)
"Υπαρχει ενα ελληνικο παραδοξο. Αν βγεις στο δρομο και ρωτησεις καποιον θα σου πει αμεσως οτι ειναι αντιαμερικανος. Παρολα αυτα οι Ελληνες αγαπουν τον αμερικανικο πολιτισμο, τις ταινιες, τη λογοτεχνια, τη μουσικη. Αγαπουν επισης τον αμερικανικο τροπο ζωης και στελνουν τα παιδια τους στα αμερικανικα σχολεια και πανεπιστημια..."
Εν ολιγοις αυτο που ειπε ο τυπος ειναι οτι ειμαστε αμερικανακια ολκης!!! Μας πηρανε χαμπαρι ολοι, ρεεεεεεεεεε!!!
Αυτο σαν απαντηση στους Ελληναρες που μιλανε ακομα και σημερα για την αθανατη ελληνικη κουλτουρα και την ανωτεροτητα του ελληνικου πολιτισμου και για το ποσο περηφανοι ειναι για αυτον.
Το καλο με τους φασιστες ειναι οτι γελοιοποιουνται απο μονοι τους, δε χρειαζεται να προσπαθησουμε πολυ οι υπολοιποι, δε χρειαζεται να ξοδεψουμε πολυ χρονο και δυναμεις!!!
4 σχόλια:
Ο λεγόμενος αντιαμερικανισμός είναι παράξενο φρούτο στην Ελλάδα που πηγάζει κυρίως από τις παροτρύνσεις των "εθνικών" ηγετών του παρελθόντος. Την αντιαμερικάνικη καραμέλα την πιπίλισε ο Αντρέας που βολικότατα ξέχασε το ότι υπηρέτησε στο Αμερικάνικο ναυτικό, τις σπουδές του στην Αμερική και την Αμερικανίδα σύζυγό του Margaret. Το ίδιο βολικά ξέχασαν όλοι όσοι ακούν τα μηνύματα των εργατοπατέρων την Αμερικάνικη συνδρομή στην επανάσταση του 1821, το σώσιμο της Ευρώπης σε δύο παγκόσμιους πολέμους, την παλινόρθωση της Ελλάδας με το σχέδιο Μάρσαλ κι άλλα πολλά. Η Ελληνική υποκρισία, η άγνοια ενός τρόπου ζωής, η εμμονή σε φράσεις και εκφράσεις άνευ ουσίας, η ξενοφοβία με παράλληλη θεοποίηση του δυτικού πολιτισμού - όλα αυτά είναι Ελληνικά επιτεύγματα. Για να πάει μπροστά ο τόπος χρειάζεται σκληρή δουλειά, χάσιμο των παρωπίδων και αποκόλληση από το αρχαίο "ένδοξο" παρελθόν στο οποίο καταφεύγουμε κάθε φορά που έρχονται ζόρια.
εχεις τη σκυτάλη και εσύ. Λεπτομέρειες στο blog μου
Έχει άδικο εν τέλει; Τι κάνουμε; Δεχόμαστε την αμερικανική υποκουλτούρα και την εισχύουμε με την ελληνική (σκυλάδικο κλπ). Αμερικανάκια δεν είμαστε, αλλά τι τρώμε; Τι βλέπουμε; Ποιο είναι το ονειρο του Έλληνα; Δεν ταυτίζεται με το αμερικάνικο (δημοσιότητας και πλούτου;). Ίδια ειμαστε κι όμως δεν το δεχόμαστε. Ευτυχώς λέω κάποιοι σκέφτονται και λίγο ή πολύ μαζεύονται στο διαδίκτυο. Πάλι καλά.
Αδικο δεν εχει. Απλα με εκνευριζει αφανταστα η υποκρισια μας. Σε καθε περισταση υψωνουμε τη φωνη μας και τα βαζουμε με τους Αμερικανους. Ειναι σα να τα βαζουμε με τον εαυτο μας μερικες φορες.
Δημοσίευση σχολίου