...Είναι στιγμές που αναρωτιέσαι αν ότι κάνεις για έναν άνθρωπο αξίζει τον κόπο, αν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει, αν θα νιώσει μέσα του αυτό που ένιωθες κι εσύ όταν θυσίαζες χρόνο, χρήμα και δυνάμεις, ψυχικές και σωματικές, μόνο και μόνο για να μπορέσεις να είσαι μαζί του… Η πραγματικότητα μπορεί, και συνήθως είναι πολύ διαφορετική, πολύ σκληρότερη από όσο μπορείς να αντέξεις. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία…Σημασία έχει να κάνεις αυτό που νιώθεις, αυτό που σου υπαγορεύει η καρδιά σου και κάποια στιγμή θα δεις, έτσι θέλω τουλάχιστον να πιστεύω, τα πράγματα να αλλάζουν… Μα ακόμα κι αν δεν αλλάξουν θα ξέρεις μέσα σου ότι προσπάθησες πραγματικά, ότι άντεξες, ότι πόνεσες, ότι τελικά έζησες, έπαιξες στο παιχνίδι της ζωής κι ας βγήκες χαμένος…. Αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις… Ο Πάολο Κουέλιο γράφει σε ένα του βιβλίο: " Σταμάτα να σκέφτεσαι για τη ζωή και ζήσε την…"
Τελευταία βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά, ψάχνεις να βρεις τι σε ενδιαφέρει πραγματικά, ψάχνεις εκείνη που για σένα σημαίνει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο κι όταν τη βρεις αγωνίζεσαι γι αυτήν τα ρισκάρεις όλα, τη βάζεις πάνω από όλα, από το μέλλον σου, από τη ζωή σου, όλα… Και ίσως αυτά που κάνεις για να την έχεις δεν είναι τόσο ξεκάθαρα για τους φίλους σου, τους συγγενείς σου, για εκείνη, ακόμα και για τον ίδιο σου τον εαυτό, αλλά δεν έχει σημασία γιατί βαθιά μέσα στην καρδιά σου ξέρεις…. Ώσπου ένα πρωί ξυπνάς και έχεις αγκαλιά σου τη μοναξιά στο κρεβάτι….
Για κάθε επιλογή που κάνουμε υπάρχει και ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε… Η ζωή είναι μικρή. Οι μέρες περνάνε. Περνάνε γρήγορα. Μέρα που φεύγει δεν ξανάρχεται. Ο χρόνος προχωράει μονάχα προς τα μπρος και ποτέ προς τα πίσω, ευτυχώς ή δυστυχώς… Το μόνο που απομένει σε εμάς είναι να αποφασίσουμε πως θα επιλέξουμε να περνάνε. Αν επιλέξουμε να περνάνε μες στη μιζέρια, την γκρίνια και τη μοναξιά ή αν θα επιλέξουμε να γευτούμε το δώρο της ζωής που μας δόθηκε… Δεν έχει σημασία το τι περάσαμε ή το τι περνάμε ακόμα σε αυτή τη ζωή… Γιατί να επιλέξουμε να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας στο σκοτάδι επειδή κάποια στιγμή κάποιος μας έσβησε το φως…??? Τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα, τα πιο όμορφα πράγματα δεν τα έχουμε ζήσει ακόμη, τις πιο όμορφες θάλασσες δεν τις έχουμε ταξιδέψει ακόμη και αυτό που θέλω να σου πω δε στο 'πα ακόμη…
Νιώθω πως αν αγαπάμε πραγματικά τον κόσμο μπορούμε να τον αλλάξουμε, να τον κάνουμε καλύτερο. Το ερώτημα είναι: "Τον αγαπάμε πραγματικά ή μόνο για την πάρτη μας νοιαζόμαστε, μόνο για την πάρτη μας παλεύουμε κάθε μέρα και αγωνιζόμαστε…???"
