ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Εχω καιρο να σχοληθω με το μπλογκ μου και με το ινερνετ γενικοτερα! Συνεβησαν πολλα σε προσωπικο και επαγγελματικο επιπεδο και το νετ μπηκε σε δευτερη μοιρα.



Παρολα αυτα νιωθω την αναγκη να κανω ενα σχολιο για ολους οσοι ασχολουνται με το ιντερνετ, με αφορμη κυριως ενα mail που ελαβα χτες απο ενα καθολα συμπαθη σε εμενα μπλογκερ!



Οι αγνωστοι παραμενουν αγνωστοι μεχρι τη στιγμη που θα αποφασισουμε να τους γνωρισουμε καλυτερα! Αλλιως θα παραμενουν αιωνιως "αγνωστοι". Αν το διαβαζει νομιζω οτι θα καταλαβει αυτος ποιος ειναι και γιατι γραφω ο,τι γραφω...



Δεν ξερω ποιο το νοημα να σερφαρει καποιος στο νετ, τα κινητρα του καθενος μας ειναι προφανως διαφορετικα, αλλος για να περναει απλα την ωρα του, αλλος για χαβαλε, αλλος για πλακα, αλλος για να βρει γκομενα. Σεβαστα ολα αυτα και κατανοητα, για μενα ομως το νοημα ειναι οι ανθρωπινες σχεσεις, οι ουσιαστικες και βαθειες ανθρωπινες σχεσεις!!!



Ειναι βλεπεις, ευκολο να "επικοινωνεις" με καποιον μεσω υπολογιστη, ποιο ακινδυνο αν θελετε, αλλα η ουσια κρυβεται στο να προσπαθησεις να τον γνωρισεις καλυτερα.



Εγω ετσι λειτουργω και μεχρι στιγμης δεν το εχω μετανιωσει αυτο. Μεσω ιντερνετ γνωρισα δυο σημαντικους ανθρωπους για μενα (ξερουν αυτοι) και ακομα και σημερα παραμενουν πολυ καλοι μου φιλοι.



Αν έμενα στην εξ' αποστασεως "γνωριμια" δε θα τους ειχα γνωρισει πραγματικα ποτε κι αυτο με τρομαζει. Με τρομαζει, γενικοτερα, το γεγονος οτι μπορει να μου ξεφυγει καποιος ενδιαφερον ανθρωπος, οταν μαλιστα, εχω την ευκαιρια να τον γνωρισω... Και τους αξιζει ενα μεγαλο "μπραβο", ενα τεραστιο "ευχαριστω" γιατι τολμησαν να κανουν το βημα.



Εγω μπηκα στο ιντερνετ και ασχολουμαι με αυτο για ενα και μονο λογο, να γνωρισω αξιολογους ανθρωπους, αρα δε βρισκω το νοημα οταν ενας ανθρωπος μου κανει (τουλαχιστον οσα διαβαζω γι αυτον) να μην επιδιωξω και μια περαιτερω συναντηση.



Δεν ξερω τι κανει τους ανθρωπους να κρατανε αποστασεις, μαλλον ο φοβος, ξερω πως αν δεν παιξεις, αν δε ρισκαρεις, ειναι βεβαιο πως δε θα χασεις! Ειναι ομως, επισης, βεβαιο οτι δε θα κερδισεις ποτε και τιποτα σε αυτη τη ζωη γιατι ολες οι σχεσεις κερδιζονται με κοπο, ιδρωτα και πονο... Εκτος πια κι αν εχουν κατι να κρυψουν... Εγω παντως οχι! Ο, τι "βλεπεις" αυτο παιρνεις!!! Χωρις περιτυλιγμα και χωρις φρουφρου και αρωματα!!! Αν θελεις, αν δε θελεις πας παρακατω... [Πας αραγε, παρακατω ή απλα μενεις εκει, στασιμος, παραλυμενος απο το φοβο να ζησεις, να αγαπησεις, να πληγωθεις, να χασεις;;;]



Δεν εχω αναγκη απο φιλους! Δεν επικοινωνω συχνα-πυκνα με ανθρωπους απο το νετ, που δεν εχω δει ποτε μου, απο ανασφαλεια ή απο μοναξια αλλα επειδη πιστευω οτι η αληθεια βρισκεται οταν κοιτας τον αλλον στα ματια!!! Δεν μπορω να διανοηθω οτι μπορει να εχω οποιαδηποτε ειδους σχεση με καποιον χωρις να του εχω μιλησει, χωρις να τον εχω αγγιξει (εστω και μια χειραψια αρκει)!!!



Μπορει οι αλλοι να μη θελουν, σεβαστο και κατανοητο, αλλα και εγω βαρεθηκα πια σχολια του τυπου: "Σε καταλαβαινω απολυτα", "καλα τα λες" κτλ. Θελω να νιωσω την ανασα, να μυρισω το αρωμα του αλλου, ακομα και αν βρωμαει απο τον ιδρωτα και την απλησια! Μια ασχημη μυρωδια ειναι σημαντικοτερη για μενα απο την καθολου μυρωδια. Αυτο με κανει να νιωθω ζωντανος και οχι η "εικονικη" πραγματικοτητα ενος pc.



Αν καποιος εχει την ιδια διαθεση εχει καλως, εγω δεν μπορω να ασχολουμαι πια με τους αλλους, τους ανθρωπους φαντασματα, που δεν εχουν φωνη, δεν εχουν εικονα, δεν εχουν ανασα...



Λυπαμαι...