Εψαχνα μερες τώρα να βρω κατι να γραψω για την 21η Απριλιου (τη γνωστη της Χουντας), κατι καινουργιο, κατι φρεσκο που να μην εχει ξαναειπωθει...
Δυσκολο, πολύ δυσκολο...
Ακολουθησα το link που βρηκα στο blog του φιλου jim_hellas και διαβασα το ποστ του Δυων Ανατελλων, το οποιο ηταν πραγματικα πολύ καλο...
Όμως...
Για άλλη μια φορα νιωθω πως θα απογοητευσω τον κόσμο, θα τον στεναχωρησω&...
Ποσο σιγουροι ειμαστε τελικά, ότι εχουμε ξεφυγει από τη Χουντα;;;;;;
Από εκεινη τη Χουντα των συνταγματαρχων μπορει να ξεφυγαμε, αλλα από τη Χουντα των ριαλιτυ, του σκυλαδικου, της τηλεορασης, του χρηματος και της βλακειας που μας περιβαλλει δε βλεπω, τουλαχιστον σε ότι αφορα το αμεσο μελλον, να γλυτωνουμε&...
Ποσο σιγουροι ειμαστε ότι δε ζουμε σε μια άλλη δικτατορια, καμουφλαρισμενη και πολύ λιγοτερο εμφανης από ότι εκεινη του '67 και ως εκ τουτου πολύ περισσοτερο επικινδυνη;;;; Γιατι τουλαχιστον τοτε ο εχθρος ηταν συγκεκριμενος και φανερος, ενώ τώρα εχει πολλα διαφορετικα προσωπα και προσωπεια...
Ποσο σιγουροι ειμαστε, αραγε, για τη δημοκρατικοτητα μας, τις αληθειες, τα πιστευω μας;;;;
Ηδη πολλοι από τους τοτε πρωτεργατες της αντιστασης, το εχω ξαναναφερει αυτό σε παλιοτερο ποστ μου, εξαργυρωσαν τους αγωνες τους για τη δημοκρατια και συμβιβαστηκαν, ξεπουληθηκαν (βλ. Θεοδωρακης) ή ανταλλαξαν το «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» με μια καλη θεσουλα σε καποιο Δημοσιο Οργανισμο, ενταχθηκαν κι αυτοι στα κομματα εξουσιας, εγιναν Υπουργοι και Βουλευταδες (βλ. Δαμανακη, Λαλιωτης)...
Βλεπεις οι Αγωνες δεν είναι κατι που πρεπει να το θυμομαστε μοναχα επετειακα!!! Δεν είναι κατι που πρεπει να το χρησιμοποιουμε προς το συμφερον μας όταν θελουμε να κερδισουμε ψήφους, φραγκα ή δοξα, αλλα είναι, ή τουλαχιστον θα επρεπε να είναι, κατι που αποδεικνυουμε κάθε μερα της ζωης μας, κάθε ωρα, κάθε στιγμη...
Δεν μπορει να είναι απλα, μια γλυκεια αναμνηση μια μερα το χρονο όπως αυτή, αλλα πρεπει να είναι τροπος συμπεριφορας, σκεψης και αντιμετωπισης των πραγματων...
Δεν αρκει να πολεμαμε μονό τους συνταγματαρχες που τολμησαν να καταλυσουν τη δημοκρατια αλλα πρεπει να εχουμε το θαρρος να μπορεσουμε να πολεμησουμε τον ιδιο μας τον εαυτο, το μικρο ή μεγαλο φασιστα που κουβαλα ο καθενας μας μεσα του, γιατι από αυτόν κινδυνευει πολύ περισσοτερο η τοσο ευθραυστη και πολυτιμη δημοκρατια-ελευθερια μας...
Και τουτος ο αγωνας, πιστεψτε με, θελει πολλα κοτσια και πολύ κοπο, πιο πολύ, κατά τη γνωμη μου, από οποιαδηποτε άλλη επανασταση...
"ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΜΠΑΤΣΟ ΠΟΥ ΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ, ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΜΠΑΤΣΟ ΠΡΙΝ ΝΑ ΝΑΙ ΑΡΓΑ" που λεει και το τραγουδι...
Οσο για αυτην καθεαυτη τη μερα δεν εχω τιποτα άλλο να πω παρα μονό πως τιποτα δε συμβαινει σε αυτόν τον κόσμο αν δεν το θελουμε εμεις πραγματικα να γινει ή αν δεν το επιτρεπουμε...
Και δυστυχως νιωθω πως μια νεα δικτατορια, πιο σκληρη και πιο φρικτη από κάθε άλλη του παρελθοντος, βρισκεται ηδη πολύ κοντα μας...
24/04/2006
19:00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου