Χτες βραδυ τσακωθηκαμε γλυκεια μου... Τσακωθηκαμε γιατι δε θελω να σου λεω ψεμματα, να σου χαϊδεψω τα αυτια... Η αληθεια ειναι σκληρη, το ξερω μωρο μου αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως παρα να ειμαι αληθινος, γιατι μονο ετσι κερδιζεται ο Παραδεισος, ομορφια μου... Ελπιζω καποια μερα να καταλαβεις και να με συγχωρεσεις που υπηρξα ετσι "σκληρος" οπως ειπες... Ως τοτε ομως να εισαι καλα και μην ξεχνας να ονειρευεσαι...
Σε φιλω γλυκα για καληνυχτα!!!
Υ.Γ. Δε με πηρες τηλεφωνο σημερα και μου λειψε η φωνη σου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου